Een drollenvanger, gekleurde streepjessokken, een bloemetjesoverhemd met bijpassende bretels, een blauwe baret en de bekende rode neus. Voor Martin Hoevenaars uit Scherpenisse dé ingrediënten om te transformeren naar clown Mimus, op dit moment de enige CliniClown in onze provincie.
Martin trad in 2016 toe tot het gilde van CliniClowns. En dat ging volgens hem niet zomaar. Van de honderd sollicitanten werden er namelijk maar vijftien uitgenodigd voor een auditie. “Het was een hele strenge selectie. Uiteindelijk werden er maar drie aangenomen, waaronder ik.”
Nadat hij was aangenomen startte hij met zijn opleiding van een half jaar tot CliniClown. “Je leert in eerste instantie met je theatrale bagage je impulsen te volgen en dienend te zijn. Daarna heb ik een periode meegelopen met een aantal collega’s die al veel ervaring hadden. Het was vooral observeren en leren. Ik ben in 2017 pas echt aan de slag als clown Mimus.”
Het is nu of nooit
Martin werkte al in de zorg en had daarnaast een opleiding tot fysiek acteur aan de Antwerpse Mimestudio gevolgd. “Ik kwam er steeds meer achter dat ik mijn ervaring in de zorg wilde combineren met acteren. En dan is CliniClown de perfecte match. Dus toen ik een vacature zag, dacht ik het is nu of nooit. Tot op de dag van vandaag heb ik geen spijt gehad van deze keuze, want het is fantastisch om dit te mogen doen, elke dag weer opnieuw.”
Het feit dat Martin nog steeds de enige CliniClown is in Zeeland vindt hij jammer. “Aan de ene kant is het bijzonder dat je de enige clown bent, maar ik vind het ook erg jammer. We kunnen namelijk heel veel plekken in Zeeland niet bezoeken. En dat terwijl er nog een heel gebied ligt om te bespelen. Gelukkig is er inmiddels wel een nieuwe Zeeuwse clown aangenomen. Maar die moet het hele opleidingstraject nog gaan volgen. Dus het duurt nog wel even, voordat zij echt daadwerkelijk kan gaan spelen.”
Clown Mimus is het beste deel van mij
Clown Mimus is een deel van Martin. “Mimus is het is spelende mens in mij, de verwondering in mij, het vrolijke, lichte deel in mij. Ik noem het ook wel het beste deel van mezelf.” Dat betekent dat hij er ook niet uit hoeft te zien als een als een ‘echte’ clown. “Ik heb wel een rode neus, een hoedje en fleurige kleding, maar het is belangrijk dat de mens achter de neus zichtbaar blijft. Wij zijn geen Bassie of Pipo de Clown.”
De meeste voldoening krijgt Martin wanneer hij als clown Mimus iets teweegbrengt bij degene waar hij voor speelt. “Dat kan verwondering zijn, een stukje blijdschap, een lach, maar bijvoorbeeld ook een traan. Dat geeft mij enorm veel energie. Ik wil ook praten met het gezonde deel, het lichte deel van het kind. Dat ik daar overheen kan gaan en hun lichtheid aanraak. Dat als je vertrekt, je de hele sfeer hebt kunnen veranderen.”
